نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه هنر، تهران، ایران
2 دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر، تهران، ایران
چکیده
فضاهای سبز شهری یکی از اجزای ضروری شهرهای معاصر می‌باشند. با اشراف بر این موضوع که پارک‌ها منبع مهمی از ویژگی‌های کیفی (زیبایی‌شناسی) و کمی (افزایش سرانه) هستند؛ با این حال دیدگاه جدیدی نسبت به فضاهای سبز شهری فراتر از این مفاهیم در حال ظهور است. در این دیدگاه بر افزایش "فعل اجتماعی" در روند تولید و طراحی فضاهای سبز تأکید می‌شود. باغ‌های اجتماعی1، یک تجربه فضایی متفاوت در برابر پارک‌های شهری است که بر مبنای اقدامات شهروندان و مشارکت فعال آن-ها شکل می‌گیرند. در این مقاله باغ‌های اجتماعی به عنوان یک تجربه فضایی متفاوت مورد تحلیل قرار‌گرفته است و میزان اثربخشی فعل اجتماعی در آن در مقایسه با پارک‌های شهری مورد پرسش قرار گرفته است. این مقاله از انواع مقالات توصیفی‌ـ تحلیلی است؛ اطلاعات با روش کتابخانه‌ای جمع‌آوری شده و سپس ابعاد مفهومی آن تحلیل شده است. نتایج نشان می‌دهد باغ-های اجتماعی گونه‌ای از فضاهای سبز عمومی، خارج از ساختارهای برنامه‌ریزی رسمی ایجاد کرده است که توسط ساکنین محلی شکل گرفته و منعکس‌کننده نیازهای جامعه به فضاهای سبز است. در یک مفهوم جامع می‌توان از آن به عنوان تمثیلی از صورت-های رشد پایدار شهری که از "سطوح پایین سرچشمه"2 می‌گیرد و مشارکت فعال و تجربی شهروندان در آن نقش اصلی دارد، نام برد.
کلیدواژه‌ها
)