نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکترای تخصصی پژوهش هنر، دانشکده هنر، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
2 کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
چکیده
خرده فرهنگ مفهومی بود که نخست در مطالعه‌ی رفتار انحرافی و نسبت دادن آن به عنوان محصول مشکلات اجتماعی و تعریفش ذیل کژرفتاری قرار می‌گرفت، اما دیری نپایید که با ظهور و بسط نظریه‌های جامعه‌شناسی انتقادی و سپس مطالعات فرهنگی، خود را از یوق مطالعات جامعه‌شناسی انحراف بیرون کشید و به عنوان واکنشی به جریان جهانی‌سازی و یکپارچگی اجتماعی و فرهنگی و البته صدای اقلیت خاموش باز تعریف کرد. در پژوهش حاضر نقش خرده فرهنگ در پیدایش سبک‌های جدید هنری بررسی شد و برای رسیدن به این منظور، بازه‌ی زمانی دهه‌ی هفتاد میلادی در ایالات متحده مورد بررسی قرار گرفت. علت انتخاب این محدوده‌ی زمانی-مکانی، فوران ناگهانی خرده فرهنگ‌ها به واسطه‌ی وضعیت سیاسی اجتماعی آنجا بود. در ادامه برای پاسخ به این سوال که چگونه خرده فرهنگ‌ها می‌توانند سبک هنری جدیدی را بوجود آورند، نخست، مفاهیم بنیادی مورد استفاده در پژوهش، نظیر سبک هنری و خرده فرهنگ مورد واکاوی قرار گرفت و سپس با مطالعه‌ی داده‌های نظری، به روش کیفی به مطالعه‌ی عکاسی مستند معاصر پرداخته و نهایتاً آثار نن گلدین به عنوان مورد پژوهشی تجزیه و تحلیل شدند. در نهایت چنین نتیجه شد که افراد متعلق به خرده فرهنگ، به واسطه‌ی عدم مقبولیت و تأیید اجتماعی، حتی از یافتن زبان و کلمات مناسب و مشترکی که بتوانند با دیگری‌های خود ارتباط گیرند عاجز بوده و یا دست کم به این کوشش بی‌میلی نشان می‌دهدند. به همین دلیل این افراد به سبک خاص خود روی آورده و نمود آن در سبک منحصر به فرد آثار نن گلدین دیده شد. نخست این سبک در حوزه‌ی سبک فردی نمود پیدا می‌کند و با توجه به مفهوم واقعیت روانشناختی به درونیت هنرمند برمی‌گردد؛ پس از رسیدن به سرمایه خرده فرهنگی و نهایتاً مستهیل شدن در فرهنگ، به سبک عمومی تبدیل شده و به عکاسی مستند معاصر منتج می‌گردد.
کلیدواژه‌ها
)