نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه فرش دانشکده هنر و علوم انسانی دانشگاه شهرکرد

2 مربی دانشکده هنر، معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد واحد نجف آباد

3 دانشجوی دکتری گروه تاریخ تحلیلی و تطبیقی هنر اسلامی دانشگاه هنر تهران

چکیده

یکی از شاخصه های مرتبط با هویت هر جامعه ای، پوشاک افراد است که به عنوان نمادی از فرهنگ بومی محسوب شده و با دیگر عناصر فرهنگی آن جامعه نیز ارتباطی تنگاتنگ دارد. امروزه استفاده بدون سلیقه یابی از نقوش و تزئینات ایرانی در پوشاک و در این مبحث پوشاک بانوان یکی از دلایل دگرگونی هویتی و فرهنگی است اما مسئله ای که طی این سالها به وضوح مشاهده می شود این است که هویت بانوان ایرانی با استفاده از پوشاکی که بازار جهانی بر آنان عرضه می کند، مرتب در حال تغییر و گرایش به همان فرهنگ جهانی است که پوشاک مذکور برآمده از آن است. یکی از مواردی که می تواند به حل این مشکل کمک نماید، نقش آفرینی و هنرنمایی در تزئین لباس یا پارچه با تکیه بر نقوش هنرهای سنتی در پوشاک بانوان است. مقاله حاضر که با هدف به کارگیری نقوش دستبافته های گلیمی عشایر بختیاری در تزئینات لباس بانوان این قوم به نگارش در آمده است، با تکیه بر تحقیق کیفی و کمی و مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و روش تحقیق میدانی درصدد پاسخگویی به این سؤال است که چگونه می توان از نقوش و نمادهای دستبافته های عشایر بختیاری در تزئینات لباس محلی، نیمه محلی و مدرن جهت استقبال بانوان استفاده نمود؟ در قسمت دیگر نیز با کاربرد این نقوش در لباس های سه گروه ذکر شده، بر اساس متغیرهای ویژگی های زمینه ای و سلیقه در دو منطقه کوهرنگ و لردگان سنجیده شد.

کلیدواژه‌ها